تاریخچه‌ی حضور رنو در ایران، بیش از هر برند دیگری است و در واقع ورود اولین خودروی تاریخ کشورمان توسط مظفرالدین شاه از بلژیک، کل تاریخ خودروی کشورمان را در بر می‌گیرد. علاوه بر این، سال‌های زیادی پس از پیروزی انقلاب هم مدل رنو ۵ در کنار پیکان، تنها گزینه‌‌ی قابل انتخاب برای مردم بود و طبیعتا به یک نوستالژی تبدیل شد.
پس از حضور بیست‌ساله‌ی رنو ۵ به عنوان یک خودروی ارزان‌قیمت و کامپکت در بازار ایران، فصل جدید همکاری این شرکت با خودروسازان ایرانی، با مدل‌های مگان و لوگان شروع شد. این خودروها از اواخر دهه‌ی هشتاد خورشیدی به ایران وارد و در خط تولید پارس‌خودرو، مونتاژ شدند. طبیعتا، مگان مونتاژ ایران با بدنه‌ی بزرگ‌تر و پیشرانههای متنوع در مقایسه با لوگان (L90) جذابیت زیادی برای مردم کشورمان داشت و باتوجه به بازار انحصاری و کاملا بسته‌ی خودروهای وارداتی، با استقبال هموطنان مواجه بود.
پروژه‌ی ساخت اولین نسل رنو مگان در سال ۱۹۹۰ مطرح شد و ۵ سال بعد، به خط تولید رسید. این خودرو با فروش خوبی در در اروپا و آمریکای جنوبی مواجه شد و تا سال ۲۰۰۹ در خط تولید کارخانه‌های رنو در آرژانتین و کلمبیا قرار داشت. جالب است بدانید که تا سال ۲۰۰۲، خطوط مونتاژ گسترده‌ی رنو در ترکیه، اسپانیا، اندونزی و بلژیک هم به عرضه‌ی نسل اول مگان با بدنه‌های سدان و هاچبک پرداختند. نسل دوم مگان، بدون اتلاف وقت و در ادامه‌ی تولید نسل اول در سال ۲۰۰۲ معرفی شد. این خودرو علاوه بر فرانسه، تایوان و برزیل، از سال ۱۳۸۶ به خط تولید پارس‌خودرو رسید و موفقیت نسل اول را ادامه داد. مگان ایران با پیشرانههای ۱.۶ لیتر، ۱.۸ لیتر و ۲ لیتری عرضه شد؛ اما تنها از نسخه‌ی سدان بهره‌می‌برد و تیپ هاچبک با واردات تعداد بسیار محدود، مورد توجه قرار نگرفت.