درست ده سال پیش بود که جان گاردنر به زمین افتاد و دچار آسیب نخاعی شد. از آن پس، از استخوان ترقوه به پایین هیچ‌کدام از اعضای بدن وی عملکردی نداشت و او برای ارتباط با دیگران به دستگاه‌های کمکی وابسته بود. درحالی‌که تا‌کنون فناوری‌های متعدد و شاید بسیار گران‌قیمتی برای ارتباط معلولان با هر درصد و ناتوانایی معرفی شده‌اند (مانند فناوری خاصی که به استیون هاوکینگ اجازه‌ی صحبت از طریق حرکت سر یا چشمانش را می‌دهد)، محققان به دنبال راهی مؤثرتر و متفاوت برای ارتباط برقرار کردن با استفاده از فعالیت مغز هستند. تیمی با رهبری پروفسور جیمی هندرسون در مرکز مغز و اعصاب دانشگاه استنفورد، در حال انجام آزمایش‌های بالینی برای یک رابط ماشینی-مغزی هستند که فعالیت‌های مغزی را به دو صورت خارجی و ایمپلنت مغزی بخواند و با تکیه به آن اطلاعات و علوم جدید، یک سیگنال ارتباطی خلق کند.
به وبلاگ خود خوش امدید