در این گزارش با سفری به مقر کمپانی ایتال دیزاین در تورین همراه می‌شویم. شاید پیش‌ازاین چنین در ذهنتان بوده باشد که ایتال دیزاین دستخوش هیچ تغییر اساسی نشده است. اما با رسیدن به مقر کمپانی و نگاهی نزدیک، از چنین حدسی پشیمان خواهیم شد. درست است که خودروهای زیادی در بیرون پارک کرده‌اند؛ اما این به معنی آن است که کمپانی مورد بحث اکنون کارکنان بیشتری دارد و نشان از پیشرفت و شکوفایی آن است. دو ساختمان بزرگ کمپانی که هنگام ورود به محوطه‌ی آن در حومه‌ی جنوبی تورین با آن‌ها مواجه می‌شوید، تغییر چندانی نکرده‌اند، با اینکه در حدود بیش از پنجاه سال پیش و هنگام تأسیس کمپانی ایتال دیزاین (Italdesign) توسط بنیان‌گذار معروفش یعنی جورجتو جوجارواحداث شده است.
اما نباید گول ظاهر را بخورید، تقریبا همه چیز در ایتال دیزاین تغییر کرده است؛ البته به‌جز صدای پرانرژی کارکنان ایتالیایی، که نشان می‌دهد هنوز هم اینجا مکانی برای افراد خلاق است. در داخل شرکت، اسم بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین سالن کارخانه تغییر نکرده است. آن‌ها همیشه این کوریدور را Via Roma می‌نامیدند. این نامِ بزرگ‌ترین خیابان رم باستان بوده است.
در اینجا هیچ نشانی از لامبورگینی نیست، با وجود اینکه این اکنون ایتال دیزاین توسط لامبورگینیخریداری شده است. حتی نمی‌توان نشانی از شرکت مادر لامبورگینی، یعنی آئودیپیدا کرد؛ البته به‌جز چند نمونه‌ی طرح مفهومی از آئودی که برای نمایش در آنجا قرار داده شده است. البته به مدت چند سال است که ۴۰۰ مهندس تورینی و ۱۴۰ طراح از این ناحیه در توسعه‌ی Audi Q2 شرکت داشته‌اند و در حدود هفتاد نمونه از آن را تولید کرده‌اند.
در سال ۲۰۱۰ جوجارو ظاهرا با خوشحالی حاضر شد ۹۰ درصد کمپانی خود را به همراه نام و تمام حقوق انحصاری آن به آئودی بفروشد. به این ترتیب بود که ایتال دیزاین زیرمجموعه‌ی لامبورگینی شد. پنج سال بعد آلمانی‌ها به‌طور کامل اداره‌ی امور شرکت را به دست گرفتند و جوجارو ایتال دیزاین را ترک کرد و تمام استعدادهای این شرکت در قالب گروه‌هایی در جهت نزدیک کردن شرکت به یک خودروسازی موفق مشغول به کار شدند. این کار با چنان موفقیتی مواجه شد که اکنون کارشناسان حوزه‌ی صنعت اعتقاد دارند ایتال دیزاین بازوی طراحی و تکنولوژی آئودی است. برای خیلی‌ها این به معنای رابطه‌ی نزدیک بین این دو شرکت است.
اکنون ایتال دیزاین در آستانه‌ی یک تغییر دیگر قرار گرفته است. ورود یک مدیرعامل جدید و البته جاه‌طلب به مجموعه با نام یورگ استولاشنوید روزهای خوبی برای این شرکت می‌دهد. استولاش نبوغ اقتصادی بالا و سابقه‌ی بیست سال فعالیت در گروه خودروسازی فولکس واگن(شرکت مادر آئودی) در کارنامه دارد. دلیل ورود او به ایتال دیزاین این است که مدیران توقع دارند این شرکت با گسترش فعالیت‌هایش بتواند به‌طور کامل روی پای خود بایستد. بدین منظور استولاش سه اولویت برای ایتال دیزان در نظر گرفته است: از سر گرفتن مهندسی و طراحی خودرو برای مشتریان خارجی؛ تأسیس آکادمی ایتال دیزاین برای تربیت مهندسان و طراحان جدید؛ تثبیت برند ایتال دیزاین به‌عنوان تولیدکننده‌ی خودروهای اسپرت، با تیراژ تولید پایین و البته لوکس و گران‌قیمت.
در حال حاضر به نظر می‌رسد اولین قدم برداشته شده است؛ آن هم با معرفی سوپر اسپرت جدید با موتور v10 با نام زرواونو (Zerouno) که به معنی «صفر یک» است. تنها پنج نمونه از این خودرو ساخته خواهد شد. اولین دستگاه از این خودرو در نمایشگاه خودروی ژنو به نمایش درآمد. این خودرو توسط سرطراح ایتال دیزاین فیلیپو پرینیبا افتخار رونمایی شد و می‌توان حدس زد صاحب ناشناس بلژیکی آن به‌طور قطع در بین حضار حضور داشته است. قیمت پایه‌ی زرواونو ۱.۳ میلیون یورو است. البته به‌روزرسانی‌ها و آپشن‌های زیادی در دسترس صاحبان آن قرار دارد؛ به‌طوری‌که قیمت آن تا ۲ میلیون دلار می‌تواند بالا برود.
در پشت پرده نیز ایتال دیزاین در حال کار روی مأموریت‌های دیگر خود است. آکادمی این شرکت در حال تربیت استعدادهای جدید است و همچنین شرکت موفق شده است مشتریان خارجی، به‌خصوص در بخش پروژه‌های مهندسی پیدا کند.
فرانکو بی، یکی از مدیران ایتال دیزاین و البته یکی از رهبران رنسانس این شرکت می‌گوید:
بسیاری ما را به‌عنوان یک کمپانی طراحی می‌شناسند. اما پروژه‌های طراحی ۱۵ درصد از کل فعالیت ما را تشکیل می‌دهند. ما فعالیت‌های زیادی پشت پرده انجام می‌دهیم و می‌توانیم تولیدات محدود داشته باشیم. در سال‌های اخیر در حدود ۲۰۰ دستگاه خودروتولید کرده‌ایم و ظرفیت تولید ۵۰۰ دستگاهنیز داریم.
پرینی شخصیت تحسین‌برانگیزی دارد. او از مشتریان باسابقه‌ی ایتال دیزاین است که پیش از این ۹ سال در لامبورگینی و ۱۳ سال در آلفا رومئو فعالیت داشته و یکی از افراد مهم در پروژه‌ی آلفا رومئو، Alfa 8C بوده است. او خود را این‌گونه توصیف می‌کند: «نوع خاصی از طراح»؛ چرا که او ابتدا آموزش مهندسی دیده بود.
زمانی که من (نویسنده‌ی متن اصلی) به آنجا رسیدم تنها دو هفته تا نمایشگاه ژنو مانده بود و آن‌ها همه‌ی تلاش خود را بر اولین زرواونو متمرکز کرده بودند. چهار دستگاه از این خودرو فروخته شده بود؛ اما آن‌طور که بِی می‌گوید، تنها یکی از آن‌ها آماده بود.
امروزه فروختن خودروهای این‌چنین خیلی راحت به نظر می‌رسد. بی و پرینی می‌گویند «یک شبکه‌ی بیست تا سی نفره از دوستان» را می‌شناسند که همیشه مشتاق خرید خودروهای آنان هستند. اکنون این کمپانی آماده می‌شود تا گفتگو در مورد طرح‌های توسعه‌ی «طرح مفهومی یک خودروی ویژه» را شروع کنند. استولاش اعلام کرده است که هر ۱۸ تا ۲۴ ماه، چنین طرح‌هایی در ایتال دیزاین استارت خواهند خورد.
در Via Roma قدم می‌زنیم و سپس به راست می‌پیچیم، جایی که یک سالن واقعیت مجازی بزرگ وجود دارد. در این سالن عکس‌های بزرگ از خودروهای جدید روی یک پرده‌ی عظیم به نمایش درمی‌آیند. در گوشه‌ای از سالن، تجهیزات گیمینگ قرار دارند تا خریداران بتوانند تجربه‌ی رانندگی با زرواونو داشته باشند؛ حتی قبل از اینکه با مدل آزمایشی و واقعی آن روبه‌رو شوند.
در این بازدید من به قیمت بالای این خودرو فکر می‌کردم؛ چرا که قیمت آن بیشتر از آئودی R8 است. با اینکه پیشرانه‌ی V10 آئودی R8 یکی از بهترین موتورهای خودروهای سوپراسپرت است، اما بعید است این پیشرانه‌ی ۵.۲ لیتری تنفس طبیعی برای مدت طولانی تولید شود که دلیل آن نگرانی‌های زیست‌محیطی است. پلتفرم این خودرو یعنی MMS که توسط لامبورگینی نیز استفاده می‌شود، یکی از بهترین پلتفرم‌هایی است که پایه‌ی تمام نو‌آوری‌های این خودروسازی‌ها محسوب می‌شود.
اما بعد از چند دقیقه متوجه می‌شوم چرا پروژه‌های این‌چنینی سودده هستند و چرا خودروهای سوپراسپرت گران‌قیمت به فروش می‌روند و خریداران ثروتمند حاضر می‌شوند پول زیادی برای این خودروها بپردازند. موضوع در اینجا به نادر بودن این خودروها مربوط می‌شود، به کیفیت بالا، طراحی و تولید بهینه، ریزه‌کاری‌های لوکس و جذاب، تودوزی و طراحی کابین با رنگ دلخواه مشتری. در این خودروها همه‌چیز طبق میل خریدار است. پرینی مزیت‌های خودروهای ایتال دیزاین را این‌چنین توضیح می‌دهد:
خودروی زرواونو ۱۵۰ کیلوگرم از تولیدات دیگر سوپراسپرت سازان سبک‌تر است و با داشتن موتوری با قدرت برابر، می‌تواند عملکرد چابک‌تری داشته باشد.
البته او به بازطراحی و بازمهندسی پیشرانه اشاره می‌کند که باعث افزایش قدرت خروجی موتور شده است. بدنه‌ی خودرو شاهکار طراحی با فیبر کربن است. دو در تاشو در جلو و پشت خودرو که قسمت اعظمی از بدنه‌ی خودرو را تشکیل می‌دهد، تماما از فیبر کربن ساخته شده است که باعث کاهش محسوس وزن بدنه می‌شود. سقف خودرو به‌اندازه‌ی ۵۰ میلی‌متر پایین آورده شده است؛ اما به دلیل حفظ طراحی کلی و مشتری‌پسند خودرو، ساختار آن تغییر نکرده است. سیاست پرینی این است که به خودرو یک شخصیت ایتالیایی ببخشد؛ به‌گونه‌ای که قسمت جلو تداعی‌کننده‌ی مجسمه‌های ایتالیایی باشد و از کمر به پایین، بهترین طراحی را برای عبور بهینه‌تر هوا داشته باشد. این طرح ابتدا روی یک خودروی نمونه تست شده است.
با استفاده از تصاویر بزرگ به بررسی جزییات زرواونو می‌پردازیم: شیشه‌ی جلوی وسیع، دماغه‌ی شش‌ضلعی که باعث عبور هوا از روی کاپوت خودرو به شکل Y می‌شود و یک شکاف کوچک که احتمالا با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شود. وجود این گشودگی، آن‌طور که مهندسان می‌گویند، به دلایل آیرودینامیک است. خریدارانی که پول زیادی برای این خودرو پرداخت می‌کنند، انتظار دارند فرصت گفتگو با سازندگان خودرو داشته باشند و در مورد این جزییات با آن‌ها صحبت کنند و البته آن‌ها نیز از انجام این کار شانه خالی نمی‌کنند.
در پشت خودرو یک دیفیوزر بزرگ و همچنین چند عدد لوور (حائل با تیغه‌های افقی) خوش‌تراش و زیبا وجود دارند که حداقل از لحاظ تئوری باعث پایداری بهتر خودرو در سرعت‌ها بالا می‌شوند و نیاز به یک بال عقب را از بین می‌برند. اما ازآنجا که اکثر خریداران تمایل بیشتری به بال عقب دارند، پرینی یک بال عقب زیبا با طرح مسابقه‌ای طراحی کرده است.
در واقع تک‌تک منافذ موجود در بدنه، کارکرد خاص خود را دارد. پرینی به‌خصوص به مجرای NACA که در پشت سقف قرار دارد، افتخار می‌کند. این منفذ، هوای سردکننده را در سرعت‌های بالا وارد محفظه‌ی موتور می‌کند و هنگام ساکن بودن خودرو، جریان هوا عکس می‌شود؛ به‌گونه‌ای که هوای داغ به بیرون راه پیدا می‌کند.
خودروی روی لاستیک‌های مخصوص با رینگ‌های ۲۱ اینچی آلیاژی حرکت می‌کند و روتورهای فیبر کربنی آن هوای پرفشار را در سرعت‌های بالا به بیرون هدایت می‌کند. این لاستیک‌ها، طرح جدید پیرلیس (Pirellis) هستند که با یک نوار قرمز در حاشیه‌ی آن‌ها مشخص می‌شوند.
کیفیت و جزییات ساخت زرواونو حاصل تلاش یکی از بهترین و باسابقه‌ترین خودروسازان دنیا است و کاملا با آن چیزی که در نمایشگاه‌های خودرو دیده می‌شود، تفاوت دارد. همه‌چیز در مورد ایتال‌دیزاین مسحورکننده است.
در هنگام خروج از ساختمان، از پرینی می‌پرسم: «چرا دیگر حال و هوای شتاب‌زدگی در کمپانی وجود ندارد؟ زمانی نه‌چندان دور، روز نمایش خودرو می‌توانست سرشار از استرس و هیاهو باشد و همه‌ی کارکنان بی‌وقفه در تلاش باشند تا خودرو را آماده کنند.» پرینی در جواب می‌گوید:
حالا اوضاع تغییر کرده است. مرحله‌ی استرس و شتاب‌زدگی زودتر به سراغ ما می‌آید؛ زمانی که داده‌ها به دست ما می‌رسند. وقتی از این مرحله می‌گذریم، اوضاع آرام می‌شود. اکنون همه‌چیز تحت کنترل است.
مشاهده پست مشابه : آموزش استفاده از قابلیت مکالمه صوتی رایگان تلگرام پس از فیلترینگ